-Ormanda ilerlerken, karşıma kocaman bir Ayı çıkmaz mı?
Çifteyi doğrultacak vakit yok!..Silahı bir kenara attığım gibi
başladım kaçmaya..Lakin Ayı peşimde!Benden hızlı koşuyor.
Bir ara ayının sıcacık nefesini ensemde hissettim..O kadar
yaklaşmıştı.Derken Ayının ayağı kaydı, yere düştü… Fırsat bu
fırsat, tabana kuvvet arayı açtım. Ama Ayı toparlandı, kalktı,
bana yetişti.Yine nefesi ensemde… Pençesini uzatsa
omuzumdan yakalayacak. Allahtan tam o sırada yine
Ayının ayağı kaydı, yere düştü. Talih bana gülüyor! Hızımı
arttırabildiğim kadar arttırdım, yeniden arayı beşyüz metre
kadar açtım. Tanrı sizi inandırsın arkadaşlar, Ayı yine bana
yetişti. Yine nefesi ensemde…şansa bakın…Ayının tekrar
ayağı kayıp yere düşmez mi?
Macerayı dinleyenlerden biri dayanamamış :
-Sen de çok yürekliymişsin kardeşim!… Hayvan bana
üç defa nefesi enseme gelecek kadar sokulsa, çok ayıptır
söylemesi, ben korkumdan altıma ederim.
Avcı dönüp ters ters sözünü kesene bakmış :
-Lafı karıştırma yahu! Ayı üç kez neyin üstüne bastı da
ayağı kayıp yere düştü sanıyorsun ?
